Werken bij ons

Een stagaire?

Om verloskundige te worden moet je 4 jaar lang een hbo-opleiding volgen in Amsterdam, Rotterdam, Groningen of Maastricht. De helft van de opleiding bestaat uit studeren en contacturen met docenten en mede-studenten, de andere helft bestaat uit stage. Wat betreft verantwoordelijkheid voor je eigen leerproces en leerontwikkeling en verantwoordelijkheid over de voorbehouden handelingen die je al heel vroeg in opleiding moet uitvoeren, is het een pittige opleiding. In onze praktijk hebben we per team minimaal 1x per jaar een stagiaire vanuit de opleiding in Rotterdam. Vaak gaat het om periodes van 5 tot 8 weken. We bieden plek aan 1e, 2e, 3e, 4e en 5e jaars studenten. Dan houdt het in dat er vertraging is ontstaan in de studie en er dus nog stage niet is gedaan, die wel nodig is.

Wat moet je er nu van denken, dat er een student verloskunde is bij je controle, bevalling of kraambed? Het blijft voor een begeleider altijd de vraag in hoeverre je een student kan loslaten. Wat beheerst ze al en wat moet ze nog leren? De 1e keer ‘de drempel over’, gebeurt wat betreft alle handelingen al in het 1e jaar. De eerste keer uitwendig onderzoek doen, inwendig onderzoek doen, een baby aanpakken, een bloeddruk meten, een vingerprik doen, een intake afnemen, een vraag beantwoorden, een conclusie trekken, een beleidsvoorstel doen en ga zo maar verder. Die eerste keren zijn natuurlijk nodig om de volgende keren ook daadwerkelijk iets te leren. Het is dan uiteraard ook minder spannend, dus er ontstaat ook meer ruimte om te kunnen leren.

Verloskundige worden

Verloskundige worden betekent met name vorming van visie, standpunten, verloskundige normen en waarden, medische handelingen uitvoeren, mensen kunnen adviseren, begeleiden, aanmoedigen en helpen afwegen. Eigenlijk ben je voor 80% een ‘coach’ en de overige 20% bestaat uit het uitvoeren van medische handelingen en die interpreteren, ook wel risicoselectie genoemd. Dit heeft tot gevolg dat wanneer er een stagiaire meeloopt, we vooral veel aandacht en tijd steken in het voorbereiden van een gesprek, dan de situatie in te stappen en vervolgens te analyseren en conclusies trekken. Vervolgens wordt daarop gereflecteerd en er wordt over geëvalueerd om daarvan te kunnen leren. Dit betekent dat het voor jou als cliënte een extra inkijkje geeft in de overwegingen die we maken rondom jouw situatie, want dat gebeurt vaak ter plekke.

Dit wordt ook wel; klinisch redeneren genoemd. Je hoort bijvoorbeeld niet alleen dat we de verdenking op spruw hebben, maar je hoort ook waarom we geen verdenking hebben op een ontsteking, om maar een voorbeeld te noemen. Als cliente ben je dus voor een stukje deelgenoot en getuige van het leerproces van de student, maar een groot deel vindt vooraf en achteraf plaats.

Dat klinisch redeneren doe je als expert/ervaren verloskundige haast als vanzelf. Daarom is het ook moeilijk om dat uit te leggen. Men leert het beste door kennis te krijgen, door cliënten contact, door afkijken bij een ander en door eigen motivatie. In de praktijk betekent klinisch redeneren dat het theoretisch deel toegepast gaat worden in een situatie waarin er tijdsdruk is, het een echt mens betreft, het chaotischer wordt (er gaat een telefoon, er is een peuter mee) en dat creëert unieke leersituaties. Wij als begeleiders passen onze ervaringen toe doordat je als expert;

1. Patronen herkent (bijv het ontstaan van persdrang is zichtbaar aan de baarmoeder, hoorbaar aan het geluid en kent tal van kleine signaaltjes, zoals zweetdruppels op de neus.)
2. De kennis is ingekapseld in praktijk voorbeelden.
3. Een geheugen hebt ontwikkeld waarin bepaalde scripts voorkomen. Er is een structuur ontstaan, waarbij het opvalt als er een situatie komt die daar vanaf wijkt.

Als je ervaren bent weet je beter welke informatie het belangrijkste is, sla je andere dingen op, meer in detail en je neemt meer waar, omdat een situatie niet zoveel eerste indrukken meer geeft. (Dit is ook gebleken uit wetenschappelijk onderzoek).

Natuurlijk hoort het er ook bij dat een student het inwendig onderzoek leert toepassen, leert hechten en leert bloed prikken. Dat zijn vooral de gebieden waarin het voor een bevallende vrouw wat van haar kan vragen. Wij als begeleider en de student zijn ons daarvan maar al te goed bewust. Dat betekent dat de student de handelingen uitvoert binnen bepaalde kaders. Om een voorbeeld te geven, wanneer er 3x een inwendig onderzoek uitgevoerd moet worden, voelt de student niet ook 3x inwendig. Of wanneer er 5 hechtingen nodig zijn, maak ik het begin en begeleid ik de hand van de student om te voelen hoe je een hechting goed neerzet. Wanneer we dat een paar keer goed geoefend hebben zet ze een hechting alleen en zo vindt er een opbouw plaats die logisch en verantwoord is. Uiteraard wordt besproken op het moment van de handeling in hoeverre het voor jou als cliënte goed is dat de student een handeling uitvoert. In de meeste gevallen beslissen wij als begeleider wat acceptabel is om te vragen van een cliënte, indien je akkoord gaat met het uitvoeren van zo’n belastende handeling. Ook daarin willen we goed blijven zorgen voor jullie als zwangere.

Het vergt heel wat geduld, tijd, inzet en energie om een student goed te begeleiden, maar we zijn ervan overtuigd dat het heel erg belangrijk is om wat wij beheersen, over te dragen aan een nieuwe generatie. Dit vak met al zijn aspecten is als het ware een ambacht, die je met veel aandacht en passie moet kunnen leren en daarin dragen wij graag ons kleine steentje bij. We hopen dat jullie bereid zijn om ons ook in dit aspect van ons vak, te vertrouwen.

Uiteindelijk is het vaak super leuk en interessant om dan dus een expert aan je bed te hebben (intuïtieve zorg) in combinatie met de student die vooral redeneert vanuit enthousiasme, primaire reactie en ook bijdrage levert door haar kennis en methodieken mee te nemen in de praktijk (analytische zorg).

Nog een laatste bijzonder feitje; Wij krijgen als praktijk betaald voor het begeleiden van studenten. Daarmee blijkt dus dat het voor ons als verloskundige vooral iets kost om ze op te leiden en dat laat zien dat de student zelf opdraait voor de benzinekosten als ze naar jou toe komt rijden en pas gaat verdienen als zij haar diploma dan eindelijk in ontvangst mag nemen!